Tuesday 18 March 2014

വികൃതിക്കണ്ണനും കള്ളന്‍ അപ്പുപ്പൂച്ചയും ...... (ഭാഗം III)


"കണ്ണാ..അവ്ടെ നിന്നോ നിയ്യ്! ഇഞ്ഞും ഓട്യാ അമ്മ്ടെ കയ്യീന്ന് കിട്ടും അടി!"

ദേഷ്യം അഭിനയിച്ച് കണ്ണും നാവും തുറിപ്പിച്ച് കാട്ടി മാളു പറഞ്ഞു. പത്ത് മിനിറ്റോളമായി കണ്ണനെ എണ്ണ തേപ്പിക്കാനുള്ള ഗുസ്തി തുടങ്ങിയിട്ട്! ദേഹത്ത് ഉണ്ടായിരുന്ന കുഞ്ഞ്യേ ജെട്ടിയും ഊരിക്കളഞ്ഞു കുഞ്ഞിച്ചന്തിയും അരഞ്ഞാണ വാലും കുലുക്കി ഓടുന്ന കണ്ണനെ മാളു വാല്‍സല്യത്തോടെ നോക്കി നിന്നു. പിടി വീഴുമ്പോള്‍ സൂത്രത്തില്‍ ഓരോ ഭാഗത്തായി എണ്ണ തേച്ച് പിന്നെയും വിട്ടുകളയും. അമ്മയെ പറ്റിച്ച സന്തോഷ

ത്തില്‍ കണ്ണന്‍ പൊട്ടിച്ചിരിച്ച് അടുക്കളയിലേക്ക് ഓടി സ്റ്റോര്‍ റൂമില്‍ കയറി കതകടച്ചു.

"അമ്മാ.... അമ്മാ.. ഓട്യായോഓഓഓ..." തിരിച്ചറിയാനാവാത്ത എന്തോ ശബ്ദത്തോടൊപ്പം കണ്ണന്‍റെ അലറിക്കരച്ചില്‍ കേട്ട് മാളുവിന്റെ രക്തം കട്ട പിടിച്ചു പോയി. ചെമ്പും അലുമിനിയം പാത്രങ്ങളും താഴെ വീഴുന്ന ശബ്ദം ഒരു ഭീകരാന്തരീക്ഷം സൃഷ്ടിച്ചു! തല കറങ്ങുന്ന പോലെ തോന്നിയെങ്കിലും സര്‍വ ശക്തിയുമെടുത്ത് കലവറയിലേക്ക്‌ കുതിച്ചു.

"മോനെ.. കണ്ണാ" എന്ന്‍ നിലവിളിച്ചു ഓടിയെത്തിയ അമ്മയും ഉമ്മറത്ത് നിന്നും പാഞ്ഞെത്തിയ അച്ഛനും കൂടി വാതില്‍ തള്ളി തുറക്കേണ്ട താമസം, എല്ലാരെക്കാളും പേടിച്ച അപ്പുപ്പൂച്ച അച്ഛന്റേം അമ്മേടേം കാലുകള്‍ക്കരികിലൂടെ ആംബുലന്‍സ് പോലെ സൈറന്‍ മുഴക്കി പാഞ്ഞു! ബ്രേക്കില്ലാത്ത വണ്ടിപോലെ ചുമരിലും വാതിലിലും ഇടിച്ചിടിച്ച്‌ പോയ അപ്പുപ്പൂച്ചയെ കണ്ട് അച്ഛനും അമ്മയും കൂടി കോറസ് ആയി രണ്ടടി മുകളിലേക്ക് ചാടി! ചുരുക്കത്തില്‍ ഒരു കൂട്ടനിലവിളി! പഠിക്കുകയായിരുന്ന ഹരി പേടിച്ച് വിറച്ച് മുറിയില്‍ തന്നെ ഇരുന്നു.

സ്റ്റോര്‍ മുറിയുടെ മൂലയില്‍ "ചുക്രുമണിയും" പൊത്തിപ്പിടിച്ച് കണ്ണുകള്‍ ഇറുകെ അടച്ച് വാവിട്ട് നിലവിളിക്കുന്ന കണ്ണന്‍. ഉറിയും കലവും ഉണക്കമീന്‍ വെക്കുന്ന അലുമിനിയം പാത്രവും കിടന്നാടുന്നു! അപ്പുപ്പൂച്ച സൈലന്റ് ആയി "ഓപ്പറേഷന്‍ ഉണക്കമീന്‍" നടത്തിക്കൊണ്ടിരിമ്പോഴായിരുന്നു കണ്ണന്‍ സ്റ്റോര്‍ റൂമിലേക്ക് ഓടിക്കയറി വാതിലടച്ചത്! ജനല്‍ ഇല്ലാത്ത സ്റ്റോര്‍ റൂമില്‍ നിന്നും അപ്പൂന് രക്ഷപ്പെടാന്‍ വാതില് മാത്രേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ!

ശരിക്കും ഭയന്നു പോയിരുന്നു കണ്ണന്‍. അപ്പുവിന്‍റെ പരക്കംപാച്ചിലിനിടയില്‍ കാലിലെങ്ങോ പോറല്‍ ഏറ്റിട്ടുണ്ട്. എങ്ങിയേങ്ങിക്കരഞ്ഞ് അമ്മയുടെ തോളില്‍ പറ്റിക്കിടന്നു. മുറിവില്‍ മരുന്ന് പുരട്ടി മാളു ഊതിക്കൊണ്ടിരുന്നു. പുരട്ടിയ എണ്ണയും കണ്ണുനീരും മാങ്ങാച്ചാറും കൂടി അമ്മേടെ സാരിയില്‍ ഭൂപടം വരച്ചു.

"മാളോ.. ന്തൂട്ട്‌ നാ ചെക്ക്ന്‍ കരഞ്ഞേ?" മതിലിനടുത്ത് നിന്നും അമ്മ്ണിയമ്മ!

"ഒന്നൂല്ല്യാമ്മാമ്മേ! അപ്പൂനെ കണ്ട് പേടിച്ചതാ!"

"നല്ലോണം പേടിച്ച്ണ്ടാവും കുട്ടി! അല്ലാണ്ടെ ദിങ്ങേനെ കരയില്ല്യ! മ്പടെ അപ്പു കണ്യാരെക്കൊണ്ട് ഒരു ചരട് ഊതിക്കെട്ടിക്കോ! കുട്ടാ. കരെണ്ടാ ട്ടോ! ഇവ്ട്ത്തെ പണ്യോക്കെ കഴ്ഞ്ഞിട്ടു വരാട്ടോ മ്മാമ്മ!" അമ്മിണിയമ്മ മതിലിനടുത്ത് നിന്നും വിളിച്ച് പറഞ്ഞു.

"ഇനി കുളിപ്പിച്ച് കൊട്ക്ക് മാളൂ! തല്യോക്കെ നന്നായി വെയര്‍ത്തിരിക്ക്ണൂ!" വിയര്‍ത്ത തലമുടിയില്‍ ഒന്ന് തഴുകി മൂര്‍ധാവില്‍ ഒരുമ്മ കൊടുത്ത് ഒരു ദീര്‍ഘ നിശ്വാസത്തോടെ അച്ഛനും ഉമ്മറത്തേക്ക് നടന്നു!

അമ്മയുടെ തോളില്‍ കിടന്ന് പുറത്തേക്ക് എത്തിനോക്കി കണ്ണന്‍. കുളിമുറിയ്ക്കടുത്തെ സിമന്‍റ് തറയില്‍ മലര്‍ന്നുകിടന്ന് ഒരു കാല്‍ പൊക്കിപ്പിടിച്ച് വെയില്‍ കാഞ്ഞ് ശരീരമൊക്കെ നക്കിത്തോര്‍ത്തുന്നു ഈ കോലാഹലം ഒക്കെ ഉണ്ടാക്കിയ അപ്പുപ്പൂച്ച! ഒന്ന് ഫ്രഷ്‌ ആയ ശേഷം "ഞാനൊന്നും അറിഞ്ഞില്ലേ രാമ നാരായണ" എന്ന പോലെ അകത്തേക്ക്‌ കയറി വന്നു. കണ്ണന്‍ കുഞ്ഞിക്കൈ വീശി "ശ്ശൊ..ശ്ശൊ" ന്ന് പറഞ്ഞ് പേടിപ്പിക്കാന്‍ നോക്കിയെങ്കിലും "ഒന്ന് പോടാപ്പാ" എന്ന ഭാവത്തില്‍ കണ്ണനെ ഒന്ന് ചരിഞ്ഞ് നോക്കി വാലും പൊക്കിപ്പിടിച്ച് ഉമ്മറത്തേക്ക് പോയി!

"അമ്മ കുളിപ്പിച്ച് തരട്ടെ? അമ്മക്കേയ് .. അടുക്കളേല് പണീണ്ട്!"

മൂം..മൂം.. നിഷേധ ഭാവത്തില്‍ തലയാട്ടി കുഞ്ഞിക്കൈകള്‍ ഒന്നൂടെ മുറുക്കി പിന്നെയും ചിണുങ്ങാന്‍ തുടങ്ങി!!

"കരേണ്ട! കരേണ്ട! അമ്മ മുട്ടായി എട്ത്ത് തരാട്ടോ! എത്രെ മുട്ടായി വേണം ഉണ്ണിക്ക്?"

സ്വിച്ച് ഇട്ട പോലെ നിന്നു! കരച്ചില്‍ എവിടെപ്പോയി എന്നറിയില്ല! മൂന്നു വിരല്‍ ഉയര്‍ത്തിക്കാട്ടി കണ്ണന്‍ പറഞ്ഞു "നാലെണ്ണം"!

"കുളിച്ച് കഴിഞ്ഞ് അമ്മ തരാട്ടോ.."

ആദ്യത്തെ കപ്പ് വെള്ളം മേലൊഴിച്ചതും കണ്ണന്‍ തണുത്തു മേലോട്ട് ചാടി അമ്മയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു. മടി മാറാനായി അമ്മ ബേബി സോപ്പെടുത്ത് കയ്യില്‍ കൊടുത്തു. രവിമാമന്‍ ഗള്‍ഫീന്ന് കൊണ്ടുവന്ന, കണ്ണാടി പോലുള്ള പിയേഴ്സ് സോപ്പാണ്. കണ്ണനെ കുളിപ്പിക്കാന്‍ മാത്രമേ അതെടുക്കൂ. കുഞ്ഞിക്കയ്യില്‍ ഇരിപ്പുറയ്ക്കാതെ നാലഞ്ച് വട്ടം സോപ്പ്‌ അതിന്‍റെ പാട്ടിന് പോയി. കാലില്‍ സോപ്പ്‌ തേച്ചതും കണ്ണന്‍ ചിണ്‌ങ്ങാന്‍ തുടങ്ങി! "അമ്മാ.. നീര്‍ണൂ...!" അപ്പുവിന്‍റെ നഖം കൊണ്ടുള്ള പോറലില്‍ ഒരു ചെറിയ നീറ്റല്‍!

കുളിപ്പിച്ച് തല തുവര്‍ത്തല്‍ കഴിഞ്ഞ് അമ്മ കണ്ണനെയും ഒക്കത്തെടുത്ത് അകത്തേക്ക്‌ നടന്നു. തലയില്‍ രാസ്നാദിപ്പൊടി തിരുമ്മി, കണ്ണെഴുതി, എണ്ണ പുരട്ടി, ചീര്‍പ്പ് കൊണ്ട് ഒരു വര വരച്ച് താഴേക്കും സൈഡിലേക്കും ചീകിയൊതുക്കി. പൌഡര്‍ ഇടുമ്പോള്‍ കണ്ണന്‍ കണ്ണുകള്‍ ഇറുകെ പൂട്ടി! എല്ലാം കഴിഞ്ഞ് കുഞ്ഞു കവിളില്‍ ഈര്‍ക്കില്‍ കഷണം കൊണ്ട് കണ്മഷിയെടുത്ത് ഒരു ചെറിയ കുത്തും! കണ്ണ് തട്ടാതിരിക്കാനാണത്രേ! ഷര്‍ട്ടും ട്രൌസറും ഇട്ടു ഒരുക്കല്‍ കഴിഞ്ഞ് തൃപ്തിയായ അമ്മ നെറ്റിയിലും കവിളിലും ഓരോ മുത്തവും കൊടുത്തു.

അമ്മയുടെ കയ്യില്‍ നിന്നും ഊര്‍ന്നിറങ്ങി അലമാര തുറന്നു. കിര്ര്ര്ര്ര്ര്‍.. എന്ന ശബ്ദത്തോടെ തുറന്ന അലമാരയുടെ താഴെ അറയില്‍ ചവുട്ടിക്കയറി മുകളിലെ കള്ളിയില്‍ നിന്നും വൃത്താകൃതിയില്‍ ഉള്ള ടിന്ന്‍ പതുക്കെ നീക്കി. കുഞ്ഞിക്കൈകളില്‍ ഒതുങ്ങില്ലായിരുന്നു. അമ്മ ടിന്‍ തുറന്ന് വര്‍ണ്ണക്കടലാസില്‍ പൊതിഞ്ഞ മിഠായി രണ്ടെണ്ണം വീതം കുഞ്ഞിക്കൈകളില്‍ വെച്ച് കൊടുത്തു.

"ഏട്ടനും കൊടുക്കണം ട്ടോ!"

കണ്ണന്‍ മിഠായി ഒന്ന് മണത്തു നോക്കി! അലമാരിയില്‍ പാറ്റ ഗുളികയുടെ മണം ഉണ്ടെങ്കിലും ഭാഗ്യം മിഠായിക്ക് ആ മണമില്ല. നേരെ ഏട്ടന്റെ മുറിയിലേക്ക്‌ നടന്നു. കണ്ണനെക്കണ്ട് ഹരി ഗൌരവമൊക്കെ കളഞ്ഞ് ഒന്ന് ചിരിച്ചു. "ഉണ്ണി പേടിച്ചു ല്ല്യെ?" കണ്ണന്‍ ചുണ്ടുകള്‍ പിളുത്തിക്കാട്ടി തല മേലോട്ടും താഴേക്കും ആട്ടിക്കാണിച്ചു.

"ഏട്ടന് മുട്ടായി വേണ്ടാലോ?" കൈകള്‍ പിറകില്‍ കെട്ടി കണ്ണന്‍ മനസ്സില്ലാമനസ്സോടെ ചോദിച്ചു. വേണംന്ന് പറഞ്ഞാ ഒരെണ്ണം കൊടുക്കാം എന്ന് മനസ്സിലും വിചാരിച്ചു.

ഹരി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു. "ഏട്ടന് വേണ്ടാട്ട! ഉണ്ണ്യേന്നെ തിന്ന്വോ!!

"ഏട്ടന് കള്ളാസ് തരാ ട്ടാ.." ഹരിക്ക് മിഠായിക്കടലാസ് കളക്ഷന്‍ ഉണ്ടെന്നു കണ്ണന് അറിയാം.

സന്തോഷത്തോടെ കണ്ണന്‍ തന്‍റെ വണ്ടി സ്റ്റാര്‍ട്ടാക്കി! അച്ഛന്റെ അടുത്ത് വണ്ടി ബ്രേക്കിട്ട് ഹോണടിച്ചു!

"അച്ഛ! ഇതൊന്ന് പൊളിച്ച്വെര്വോ?"

ഉമ്മറപ്പടിയില്‍ ചെന്നിരുന്നു. മിഠായി തള്ള വിരലും ചൂണ്ടുവിരലും നടുവിരലും കൊണ്ട് കൂട്ടിപ്പിടിച്ച് നാവിന്മേല്‍ മാത്രം തൊടീച്ചു നക്കികൊണ്ടിരുന്ന കണ്ണന്റെ വായിലേക്ക് നോക്കി കാലില്‍ മുട്ടിയുരുമ്മി അപ്പുപ്പൂച്ചയും! മറ്റേ കൈ കൊണ്ട് അപ്പുവിനെ ചേര്‍ത്തുപിടിച്ചു കണ്ണന്‍..............!

ഫോട്ടോ - Google 

9 comments:

ചിന്താക്രാന്തൻ said...

കുഞ്ഞുങ്ങളെ വളര്‍ത്തുന്നതിന്‍റെ വേവലാതി എഴുത്തില്‍ ഉടനീളം പ്രതിഫലിച്ചു.കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ വീണാല്‍ അവര്‍ക്ക് എന്തെങ്കിലും അപകടം പറ്റിയാല്‍ കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ വേദന അനുഭവിക്കുന്നതിനെക്കാളും എത്രയോ മടങ്ങ്‌ വേദന മാതാപിതാക്കള്‍ അനുഭവിക്കുന്നു .ആശംസകള്‍

ഷംസ്-കിഴാടയില്‍ said...

പതിവുപോലെ മനോഹരമായി എഴുതി ...
കണ്ണനെയും അവന്റെ വികൃതികളെയും മനസ്സിൽ വരച്ചു

Unknown said...

നന്ദി റഷീദ്‌ ഭായ്‌! വായനക്കും ഇഷ്ടപ്പെടലിനും!

Unknown said...

സംസോ...! ഇഷ്ടം ട്ടാ :)

KHARAAKSHARANGAL said...

kuttiththam manasil sookshikkuka ennathu ellavarkkum saadhyamalla.

nalla ezhuththu

Unknown said...

ഇഷ്ടം രേഖപ്പെടുത്തുന്നു!! നന്ദി കനക്സ്! :)

ഫൈസല്‍ ബാബു said...

ആദ്യമായാണ്‌ ഈ ബ്ലോഗില്‍ , നല്ല എഴുത്ത് ,ആശംസകള്‍

Unknown said...

വളരെ സന്തോഷം പ്രിയ ഫൈസ്! :) ആശംസകള്‍ക്ക് നന്ദി!

AfzThaThi said...

😘😘😘 നല്ല എഴുത്ത്